Η Διαλεχτή Ζευγώλη-Γλέzου μας χαρίζει ένα ποίημα για το βαρύ χειμώνα, που μας φέρνει συγχρόνως και τη ζεστασιά της άνοιξης.
Μας έφτασε ο βαρύς χειμώνας
χωρίς τραγούδια και πουλιά,
στα σύννεφα τρυπώνει ο ήλιος
και το φεγγάρι στην ομίχλη,
τα φύλλα τα χλωμά ένα-ένα
ρίχνει στη γη n κληματαριά.
Μουχρώσαν¹ τα βουνά και οι κάμποι,
τα στενορύμια² και οι αυλές,
αμίλητα στοιχειά τα δέντρα
στέκουνε ολόρθα στη βροχή
στέκουνε ολόρθα στους ανέμους,
στοιχειώσανε τα μονοπάτια
κι ερήμαξαν οι ακρογιαλιές.
Φεύγουνε οι μέρες του χειμώνα,
σαν ταξιδιάρικα πουλιά,
θα βγει απ’ τα σύννεφα κι ο ήλιος
κι απ’ την ομίχλη το φεγγάρι,
πράσινα φύλλα θα βλαστήσουν
και πάλι στις κληματαριές,
τα μονοπάτια θα ξυπνήσουν,
θα ζωντανέψουν τ’ ακρογιάλια,
θα λουλουδίσουν τα μπαλκόνια,
θα λουλουδίσουν τα κλαδιά,
και θα ‘ρθουνε τα χελιδόνια!
Ανθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος δεύτερο, Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, 1975
¹Μουχρώσαν: αρχίζει να πέφτει το σκοτάδι, νυχτώνει
²Στενορρύμια: στενός δρόμος, σοκάκι
Μάνια Καραοτζάδη liked this on Facebook.
Anastasia Tsakona liked this on Facebook.
Εύα Κασιάρου liked this on Facebook.
Maria Salliari liked this on Facebook.