Η Κωστούλα Μητροπούλου γεννήθηκε στον Πειραιά το 1935, κόρη του δικηγόρου, πολιτικού και ιστορικού συγγραφέα Γιάννη Μητρόπουλου και της Σοφίας Λούμου, η οποία κληροδότησε την αγάπη της για τη μουσική (είχε σπουδάσει πιάνο) στην κόρη της. Παράλληλα μέσω του πατέρα της η Κωστούλα αγάπησε από νεαρή ηλικία τη λογοτεχνία και το θέατρο. Μετά το Γυμνάσιο γράφτηκε στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών, διέκοψε όμως τις σπουδές της στο τρίτο έτος. Την πρώτη εμφάνισή της στο χώρο της λογοτεχνίας πραγματοποίησε το 1955 με δημοσιεύσεις πεζογραφημάτων της στην εφημερίδα Η Βραδυνή. Τρία χρόνια αργότερα εμφανίστηκε στην πειραϊκή έκδοση Το περιοδικό μας και εξέδωσε το μυθιστόρημα Η χώρα με τους ήλιους. Το 1963 έγραψε τους στίχους των τραγουδιών του δίσκου Ο Δρόμος του Μάνου Λοΐζου. Μετά την κήρυξη της δικτατορίας του Παπαδόπουλου αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι, προσωπικοί λόγοι ωστόσο την ανάγκασαν να επιστρέψει στην Αθήνα, όπου και συνελήφθη λόγω της πολιτικής της ένταξης στην Αριστερά. Το 1969 συνυπέγραψε τη δήλωση διαμαρτυρίας “των 18” για τη χουντική λογοκρισία με άλλους δεκαεφτά λογοτέχνες. Ένα χρόνο αργότερα, μετά την άρση της προληπτικής λογοκρισίας έλυσε τη συγγραφική σιωπή της (που τήρησε από το 1967) και δημοσίευσε το μυθιστόρημα Αντίστροφη Μέτρηση.
Το συγγραφικό έργο της Κωστούλας Μητροπούλου, αρκετά μεγάλο σε έκταση, περιλαμβάνει διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, χρονικά και πολλά έργα για το θέατρο. Μέρος του πεζογραφικού της έργου μεταφράστηκε στα γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά, σουηδικά, ιταλικά, ρωσικά και νορβηγικά, ενώ θεατρικά της παραστάθηκαν από το Εθνικό Θέατρο, το Κ.Θ.Β.Ε. και πολλούς ιδιωτικούς θιάσους. Συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά και εφημερίδες, στη χώρα μας και το εξωτερικό. Τιμήθηκε με το Βραβείο της Ομάδας των 12 (1963 για τη συλλογή διηγημάτων της Πρόσωπα και φιγούρες), το Βραβείο καλύτερου άπαιχτου θεατρικού έργου στο Φεστιβάλ Ιθάκης (1977 για τις Τέσσερις ερημιές) και το Α΄ Κρατικό βραβείο Διηγήματος (1985 για τη συλλογή διηγημάτων Μεγέθυνση) και είναι μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και της Εταιρείας Συγγραφέων. Στο έργο της Κωστούλας Μητροπούλου, πεζογραφικό και θεατρικό, κυρίαρχη θέση κατέχει η κατάργηση της νόρμας σε πολλά επίπεδα (απουσία συγκεκριμένης πλοκής και ολοκληρωμένων χαρακτήρων, έλλειψη συνοχής και τυπικής εξέλιξης του μύθου κ.α.). Έντονη είναι η παρουσία του υπαρξιακού προβληματισμού και του δίπτυχου έρωτας-θάνατος ως αντικειμένου φιλοσοφικής και ψυχολογικής αναζήτησης και ως κινητήρια δύναμη των ηρώων της. Το βιωματικό στοιχείο είναι επίσης κυρίαρχο, αν και όχι εξαρχής ευδιάκριτο, στη γραφή της (κυρίαρχη η γυναικεία παρουσία στη διαχρονική αρχετυπική της διάσταση), το ίδιο και η παρουσία του πολιτικού προβληματισμού ως μέσου για την προσέγγιση της βαθύτερης ουσίας της ζωής. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Κωστούλας Μητροπούλου βλ. Γιαλουράκης Μανώλης, «Μητροπούλου Κωστούλα», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας10. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Φράγκου-Κικίλια Ρίτσα, «Κωστούλα Μητροπούλου», Η μεταπολεμική πεζογραφία · Από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ‘67Ε΄, σ.330-343. Αθήνα, Σοκόλης, 1988 και χ.σ., «Μητροπούλου Κωστούλα», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό6. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1987.
Πηγή: Εθνικό Κέντρο Βιβλίου